Mama (pani Christel) opisuje zmagania 16-letniej córki Isabell, chorej na nowotwór. Książka jest pisana 10 lat po śmierci dziewczyny, w formie bardzo długiego listu do zmarłej Isabell. Pozycja ta zawiera wiele pięknych myśli dziewczyny i jej najbliższych, którzy usiłują normalnie żyć po usłyszeniu "werdyktu" lekarzy. Isabell chce żyć i walczy o to życie. W książce znajdziecie zdjęcia dziewczyny przed i w trakcie choroby oraz zdjęcia jej najbliższych.

Czytałam tę książkę wiele razy, ale za każdym razem wyciągam z niej coś innego. Polecam każdemu, kto sam zmaga się z chorobą (niekoniecznie tak ciężką, jak Isabell), a także tym wszystkim, którzy lubią "głęboką" i niebanalną literaturę, podejmujacą ważne sprawy w życiu każdego człowieka.