Pomyślał Mistrz: "Napiszę! Kupią jak zawsze, co Mistrza nie kupią? Zresztą idą święta..."

No i napisał.

Wymyślenie intrygi zajęło mu jakieś trzydzieści minut. Bohaterowie - dwie godziny. Badania nad pisownią nazw geograficznych - dwa dni.

Po czym użył Mistrz swojego małpiego, mozartowskiego talentu do lepienia słów do napisania 230 stron (dużą czcionką).

Odetchnął, walnął banię i wycenił na 35 zł.

Efekt - sprawnie napisana powiastka wojenna z elementami mistycznymi, wydana na papierze toaletowym, bez marginesów, z okładką w stylu filmu "Commando" nie jest jednak warta więcej niż jakieś 18.

Oburzyć się możecie, że przeliczam "Literaturę" na nędzne pieniądze. Owszem, gdyby chodziło o Literaturę, byłoby to w złym guście. Ale produkt kupowany za 35 zł zdecydowanie nawet "literaturą" nie jest. Jest produktem rozrywkowym, a jako taki podlega ocenie swojej opłacalności w kontekście występującej na rynku kulturalnym konkurencji.

A dlaczego 18? Bo tylko kosztuje bilet do kina. A lektura Żmii nie pozostawi dłuższego śladu w psychice czytelnika niż wyjście na przeciętne mordobicie sensacyjno-wojenne.

To naprawdę smutne jak największy polski talent literacki pracowicie go marnuje. No ale to jego życie, jego nazwisko i jego los - nich sobie robi z nim co chce.

A bezkrytyczni miłośnicy Mistrza niech zastanowią się szczerze i na spokojnie - lektura której książki sprawiła, że zaczęli tytułować pana Sapkowskiego "mistrzem". I kiedy to było...

Gigantyczny kredyt zaufania jaki miał u mnie ten autor po opowiadaniach wiedźmińskich i pierwszym tomie sagi wytrzymał kolejna coraz słabsze tomy (przeczytawszy scenę śmierci Geralta odetchnąłem z ulgą), odbudował się nieco po "Narrenturmie", zdzierżył jeszcze stopniowo coraz słabsze tomy sagi husyckiej i właśnie po lekturze "Żmii" się wyczerpał. Nie mam zamiaru kupować kolejnej książki tego Pana. Już nie.