Jerzy Waldorff kojarzony jest przez wszystkich jako persona, która miała wiele do powiedzenia - tubalnym głosem - o muzyce, a tutaj, prosze jaka niespodzianka. Powieśc napisana i wydana tuż po wojnie, przedstawia wydarzenia dziejące sie podczas jednej okupacyjnej nocy. Pomimo że powstała szmat czasu temu w dalszym ciągu potrafi wciągnąć, a treśc nie przepłasza archaizmami. Dodatkowo to ciekawe doświadczenie narracyjne - nie jest łatwo tak właśnie poprowadzić akcję, a jednak się udało. Szkoda tylko, że powieść później nigdy nie była wznowiona, choć to i tak lektura tylko dla moli.