"Książka ta ma swego adresata. Po pierwsze: pokazuje ona tym, których niepokoi stan środowiska, że podstawowe zagadnienia dotyczące go, jak i społeczeństwa oraz ludzkiej egzystencji, stanowią nierozerwalną całość. Należy więc je odpowiednio teoretycznie traktować. Bez myślenia tedy, dotyczącego owej całości i – równolegle – bez nieustannego dążenia do jej zmiany, wszystko będzie, jak jest. Po drugie: analizując tu estetyczność środowiska naturalnego, przejawiającą się przez rozmaite zjawiska, powstające w trakcie funkcjonowania historycznie określonych praktyk społecznych, staram się odsłonić towarzyszące im mrzonki, mity i złudzenia, splatające się z różnymi ideologiami religijnymi, politycznymi i społecznymi. Pozwoli to, być może, czytelnikowi na ukształtowanie dystansu wobec siebie i otaczającego go świata. A dystans jest ojcem żartu, ironii i poczucia wolności. Kogo więc nie zadowala obraz i wizja rzeczywistości i środowiska naturalnego tylko na miarę folderu reklamującego np. urlop w Maroku czy wczasy pod gruszą, niech to czyta".


Jan Kurowicki (ur. 1943) jest profesorem filozofii. Opublikował ok. 30 książek, m.in. "Człowiek i sytuacje ludzkie" (1970), "Poznanie a społeczeństwo" (1977), "Miraże świadomości estetycznej" (1981), "Biurokratyzm i władza" (1982), "Piękno jako wyraz dystansu" (2001), "Zerowość estetyczna" (2008). Jest kierownikiem Katedry Nauk Społecznych na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu.

[Książka i Prasa, 2010]