Koniec XV wieku, wybrzeże Morza Bałtyckiego. Majątek pana Svante zaczyna podupadać i jeśli nic się nie zmieni, wielmoża będzie zmuszony opuścić swe posiadłości. Chyba że... wyda swe córki bogato za mąż. Urządza zatem wystawne przyjęcie, na które zaprasza wielu kawalerów. Przybywają nawet budzący niepokój książęta Strelka, mieszkający w odległych Czarodziejskich Lasach. Powiadają, że starszy z braci, Radagais, zabił swą pierwszą żonę...

Przyjęcie jest bardzo udane, wielu młodych ludzi pragnie poślubić którąś z pięknych sióstr; ale tylko Radagais i Barim zauważają, że gospodarz nie jest tak bogaty, za jakiego pragnąłby uchodzić. Ofiarowują panu Svante dwie skrzynki wypełnione kosztownościami i tym samym prześcigają wszystkich konkurentów. Radagais wybiera sobie najpiękniejszą z córek, Eufemię, Barin - który też pragnął jej ręki - poślubia natomiast Svanevit, którą ojciec - nie mając nadziei na syna - wychował jak chłopca. Wkrótce odjeżdżają wraz ze swymi żonami do zamku.

Zamek zaś, jak przystało na miejsce akcji, jest bardzo niebezpieczny. Wiadomo, że ojciec Radagaista i Barima mordował tych, którzy stanęli mu na drodze, ale sam też został przez kogoś zamordowany, zaś bracia nie pamiętają, ile razy nastawano na ich życie. Mimo zagrożenia, Svanevit jest zachwycona miejscem, w którym się znalazła, a swoją radością życia i bezpośredniością prędko zdobywa serca wszystkich mieszkańców. Eufemia natomiast... no cóż, Margit Sandemo ma dość ograniczony repertuar, jeśli chodzi o charakter kobiet złych bądź upadłych, więc nietrudno przewidzieć, co się stanie z lalkowatą starszą siostrą.

Sekrety rodziny Strelków, kilka udanych dialogów i dobrze napisany wątek miłosny sprawiają, że lektura jest przyjemna, aczkolwiek momentami drażnić może naiwność i przewidywalność niektórych wydarzeń. Jeśli ktoś ma ochotę na powieść na poziomie ciut wyższym od harlequina, spokojnie może po to sięgnąć.