Po wypadku samochodowym Michał ląduje na wózku. Ma sprawną prawą rękę, może poruszać głową i cieszyć się, że w ogóle żyje. Początkowo daleko mu do tego, ale rehabilitacja i kompletnie nowe towarzystwo – innych połamańców dochodzących do siebie w ośrodku Caritas, gdzie jest zmuszony zamieszkać – bardzo mu w tym pomagają. Chłopaki lubią drążyć temat, pośmiać się, pomagają mu złapać dystans – to ogromna ulga dla jego skołatanych myśli. Wciągają go w rugby – bo mózg lubi ruch. No i nie bez znaczenia jest, że dziewczyny lubią wysportowanych...

Michał mozolnie dochodzi do tego, że jego życie – życie tetrusa – ma swój głęboki sens i cel. Nie każdy ma szczęście to odkryć, nie mając nawet osiemnastu lat!


"»Tetrus« to mocny tekst. Pokazuje męski świat, który nie lubi męczydup i roszczeniowców, natomiast wysoko ceni upór, inteligencję, poczucie humoru. Te cechy są niezbędne, by bohaterowie książki Kazimierza Szymeczki, młodzi ludzie po ciężkich urazach ciała, mogli zwiększyć swoje szanse w oswajaniu codzienności tak piekielnie dla nich trudnej. I by ci utalentowani umieli wykorzystać swoje zdolności.

Książka niepokoi, czasem przeraża, ale również wzrusza i wzbudza podziw. Czasem rozbawia. A opisy meczów rugby drużyny na wózkach, której zawodnikami są bohaterowie »Tetrusa«, dają emocje wydarzeń pierwszoligowych. Sami możecie sprawdzić.

Kazimierz Szymeczko pracował jako opiekun niepełnosprawnych w ośrodkach Caritasu. Fabułę »Tetrusa« zbudował »z okruchów rozmów, zdarzeń i przemyśleń« związanych z tym doświadczeniem. I to jest siłą prozy Szymeczki: mówi o życiu jakie jest, a o niepełnosprawnych: »Są różni, jak to ludzie«.

Książka ważna, adresowana do czytelników w wieku 15, 16+".

Danuta Świerczyńska-Jelonek

[Wydawnictwo Literatura, 2015]