Monografia Henryka de Toulouse-Lautreca (1864-1901), twórcy kierunku zwanego postimpresjonizmem, jest trzecią z kolei, po Van Goghu i Paulu Cézanne, pracą zmarłego przed 10 laty francuskiego historyka sztuki Henri Perruchota.

Na szeroko rozbudowanym tle epoki, a jest nim życie cyganerii paryskiej skupionej w owym czasie wokół Wzgórza Montmartre, autor ukazuje człowieka, którego życie - jak mówi we wstępie - "było dramatem, krótką tragedią rozegraną aż do końca zupełnie świadomie, lecz z taką dyskrecją, z taką wzgardą dla litości - ten pokraczny karzeł był bowiem w całym znaczeniu tego słowa wielkim panem - że nawet ci, co się z nim stykali, nie zawsze uświadamiali sobie tego życia bolesną gorycz".

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1977]