Po śmierci żony, Raissy, J. Maritain wstąpił do Zgromadzenia Małych Braci Jezusa, gdzie starał się służyć swą wiedzą i dzielić z „małymi braćmi”owocami kilkudziesięciu lat rozmyślań i modlitwy. W tej książce wielki myśliciel u schyłku swego życia zastanawia się nad sensem cierpienia i śmierci. I w tych osobistych zmaganiach ucieka się do wzoru chrześcijańskiego postępowania - Jezusa.

[Fronda - Apostolicum, 2001]