Dyrektorka mówiła dalej, a on patrzył bezwiednie przez okno i usiłował myśleć.
Dopiero po chwili uświadomił sobie co wodzi.
Na samym wierzchołku pagórka wyrósł jakiś przedziwny garb, którego wcześniej nigdy tam nie było.
Miał szarozieloną barwę, przypominającą mech.
Jeszcze gdy David patrzył, garb zaczął się poruszać. Pojawiły się olbrzymie łapy uzbrojone w podobne do szabli pazury, a po chwili stwór ukazał swój wielki jaszczurowy łeb*.


---
* *Tom B. Stone, "Zemsta dinozaurów", tłum. Piotr Maksymowicz, wyd. Da Capo, 1996, s. 80-81