Mieszcząca w sobie obie strony, sposób pisania i sposób czytania, praktyka alegoryczna daleko wykracza poza retorykę i trudno ją zmieścić w kategoriach opisowych. Różny jest jej status i różne miejsce w świadomości kulturowej i, oczywiście, literackiej poszczególnych epok. Zebrane w tomie teksty, między innymi: Mortona W. Bloomfielda, Dorothy L. Sayers, Hansa Roberta Jaussa i Paula de Mana, prezentują odmienne teorie i tezy dotyczące alegorii i ostatecznie doprowadzają do redefinicji tego pojęcia.

[słowo/obraz terytoria, 2004]