* ludobójstwo w Ruandzie, masakra Tutsi
* relacja ocalałej czternastoletniej dziewczynki
* świadectwo zbrodni, ale również wiary i nadziei

Annick należy do szczęśliwców, którzy ocaleli. Po stu dniach mordów, które pogrążyły cały kraj w chaosie, przybywa do Francji. W nowych warunkach ruandyjska sierota doświadcza nowych ran, rasizmu, złego traktowania, ale to jej nie zniechęca. Mając dwadzieścia pięć lat, po ukończeniu studiów na wydziale nauk politycznych, opowiada w swej książce o tym, co przeżyła. Pisze nie tylko po to, aby uczcić pamięć swoich najbliższych, ale także po to, aby dać świadectwo nadziei.

[Muza SA, 2007]