Co prawda czytałam tę książkę jako lekturę na studiach, więc przymusowo, ale bardzo mi się podobała. Zauroczyły mnie anakreontyki, ponieważ są optymistyczne, wychwalają rzeczy przyjemne, jak miłość i wino, w dodatku zawarta w nich została tolerancja dla homoseksualizmu, a nawet zachęcenie do skosztowania tego typu rozkoszy.

Dzięki tej pozycji czytanie lektur do egzaminu z literatury starożytnej nie było aż taką udręką. Kiedy Anakreont opisuje pięknych chłopców, napełniających jego puchar winem pół na pół z wodą, ucząc się do sesji marzyłam, aby być na jego miejscu.