Niniejsza praca jest pierwszą pełną monografią przedstawiającą rolę, zaangażowanie oraz wykorzystanie wojska koronnego w konflikcie politycznym w Rzeczypospolitej 1669-1673 pomiędzy obozem dworskim Michała Korybuta Wiśniowieckiego a opozycją z hetmanem wielkim Janem Sobieskim na czele. Książka przedstawia polityczne postawy wojska i ukazuje jak w latach 1669-1673, pod wpływem kadry dowódczej, współtworzącej opozycję, armia koronna z narzędzia walki politycznej stała się samodzielną siłą, która oddziaływała na życie publiczne państwa polsko-litewskiego. W celu omówienia udziału wojska koronnego w walce politycznej doby panowania króla Michała dużo miejsca poświecono sprawom organizacyjnym armii. Dzięki temu niniejsza książka jest pierwszą, w której udało się odtworzyć skład wojska koronnego w latach 1667-1673, tym samym w poważnym stopniu skorygowane zostały ustalenia, zawarte w legendarnej pracy Jana Wimmera, nt. wojska polskiego w drugiej połowie XVII w.


"Reasumując, praca Zbigniewa Hunderta na podstawie źródeł rękopiśmiennych prezentuje zaangażowanie wojska koronnego w walkach obu stronnictw doby panowania Michała Korybuta Wiśniowieckiego, ukazując jednocześnie jego organizację, strukturę, finansowanie, skład społeczno-narodowy kadry i zmiany jakie następowały w korpusie dowódczym w latach 1667-1673. Praca ta poszerza znacznie naszą wiedzę o wojsku koronnym w ww. okresie, wypełniając istotną lukę w polskiej historiografii wojskowej. Oceniam ją zatem bardzo wysoko pod względem merytorycznym".

z recenzji prof. dr. hab. Mirosława Nagielskiego


"W przedłożonej do recenzji rozprawie Z. Hundert zaprezentował doskonałą orientację w poruszanych zagadnieniach, a przede wszystkim w pełni dojrzały warsztat badawczy, który pozwolił mu na wnikliwą, przekonującą analizę zebranego materiału źródłowego, umiejętne łączenie faktów i wątków dla stawiania hipotez i pytań badawczych. (...) Wszystko to zaowocowało rozprawą, którą mogę zaliczyć do najlepszych jakie przyszło mi recenzować. W obrębie poruszanych zagadnień znacząco posuwa naprzód naszą wiedzę i nie mam wątpliwości, że będzie pozytywnie dostrzeżona w środowisku historyków wojskowości".

z recenzji prof. dr. hab. Janusza Odziemkowskiego

[Napoleon V, 2014]