Według mnie książka słabsza, zwłaszcza biorąc pod uwagę osobę autorki. Poczułem się po lekturze nieco zawiedziony, spodziewając się jeśli już nie stricte przewodnika, to przynajmniej (tytuł!) książki o górach. A gór tam prawie nie ma. Są miasta, jest architektura, jest sporo naprawdę ładnych fotografii, ale ładnych niejako w oderwaniu od tematu, po prostu jako zdjęcia czegoś gdzieś. Bezsprzecznie przyjemnych dla oka.

Ale gdzie obiecane Bieszczady? Gdzie szlaki turystyczne? Ważne, wyjątkowe czy omijane szczyty? Ciekawe miejsca, schroniska, pamiątki historii? Proponowane, polecane czy odradzane trasy? Wspomnienia z nich?

Nie ma ich albo jest niewiele. Szkoda.

Rażą za to momentami nachalnie powiększone zdjęcia o jakości technicznej typowej cyfrówki (wyd. Pascal, 2012), relatywnie niewiele (często, bądźmy szczerzy, takiego sobie) tekstu i smutne uczucie, że i pośród największych szczytów trafiają się ciemne doliny...