Elżbieta II, królowa Wielkiej Brytanii, to postać, która wydawać by się mogło od zawsze była, jest i będzie. Oczywiście "będzie" zostało użyte przeze mnie metaforycznie. Niemniej jednak, to osoba, która obok Jana Pawła II przewijała się przez całe moje życie. Andrew Marr, autor książki o Elżbiecie II, zaprasza czytelników w podróż wehikułem czasu. Za jego sprawą poznajemy początki panowania dynastii Windsorów, dostajemy w pigułce historię Wielkiej Brytanii, towarzyszymy młodziutkiej księżniczce Elżbiecie w stawianiu pierwszych kroków w "Firmie", przechodzimy razem z nią przez kryzysy polityczne, szczęśliwe i nieszczęśliwe chwile w życiu osobistym.
Czy Elżbieta II jest osobą szczęśliwą? Nie wiem. Osobiście odnoszę wrażenie, że nie do końca. Bycie królową kojarzy nam się z władzą absolutną, jednak w Anglii monarchini nie ma władzy wykonawczej. Jest po prostu "porcelanową lalką", "marionetką", którą steruje i kieruje rząd. To od niego zależy gdzie i kiedy pojedzie z wizytą, to on ustanawia prawo. Jej rolę można streścić w dwóch słowach-kluczach: wyglądać i uśmiechać się. Życie jej i członków rodziny królewskiej jest na świeczniku. O nich się mówi, o nich się pisze i to nie zawsze dobrze. Mimo wzlotów i upadków wydaje się, że monarchia w Wielkiej Brytanii ma się dobrze. Ostatnio rekordy popularności odnotował ślub księcia Williama i Kate. Wielu zastanawia się, jaką rolę odegra ta młoda, wywodząca się z ludu kobieta, czy zyska taką popularność jak księżna Diana?
Andrew Marr starał się napisać obiektywną, rzetelną biografię królowej, jednak momentami ocenia, przemyca na karty książki swoje sympatie i antypatie.

Prawdziwa królowa: Elżbieta II, jakiej nie znamy (Marr Andrew)