Niezwykła, fascynująca opowieść o polskim losie. Poznajemy dzieje bohatera od dzieciństwa, które przypadło w czasach stalinowskich, aż po lata współczesne. Plastyczny i wyrazisty opis egzystencji ludzi, którzy wyrwani z korzeniami, rzuceni w obce środowisko usiłują w tych warunkach normalnie żyć. Jednakże doświadczenie przymusowego wysiedlenia z Kresów, z ukochanej Tryhubowej, a potem wywózki na Syberię w latach 1940–1946 sprawia, że żyją w strachu i niepewności, szczególnie w początkowych latach PRL-u. Mimo to kultywują tradycję i wiarę, pamiętają o bliskich i dbają o nieliczne pamiątki ocalałe z tej zawieruchy wojennej. To powieść o miłości – do ukochanej kobiety, do rodziców, do ojczyzny i do Boga, opowieść chwytająca za serce.


"»Tryhubowa« jest klamrą zamykającą fascynującą opowieść Wiesława Helaka o polskim losie, rozpoczętą »Lwowską nocą«, a następnie znajdującą swoje znakomite rozwinięcie w »Scenariuszach syberyjskich«. Najnowszą powieść w dużym stopniu nasycił autor autobiografią, sprawiając, że ani przez chwilę nie wątpimy w prawdziwość tej rozdzierającej serce historii. Od pierwszego zdania wyczuwa się w »Tryhubowej« niesłychane napięcie, dramatyzm potęgowany wyciszeniem pulsujących tu przez cały czas emocji, które pisarz przedstawia za pomocą języka odwołującego się do najlepszych tradycji literackiej polszczyzny. Poznajemy dzieje bohatera powieści od jego dzieciństwa, które przypadło na okres stalinowski, aż po lata współczesne. Odbija się w nich smutna rzeczywistość PRL, ale i III Rzeczypospolitej, w której – jakby na przekór odzyskanej wolności – niektórym naszym rodakom przestało zależeć na tym, by być Polakami. Jest to powieść o miłości: do ukochanej kobiety, do matki i ojca, do rodziny, do ojczyzny, wreszcie – od czego może trzeba by zacząć – do Boga. I o walce, jaką toczy bohater »Tryhubowej« o, jak czytamy w książce, »jedyność i niepowtarzalność losu«. Swojego losu. I o wierność w gruncie rzeczy jednej życiowej zasadzie: by żyć w prawdzie".

Krzysztof Masłoń

[Trio, 2014]