Felietony Kazimierza Wyki podzielone zostały na pięć części. Pierwszą z nich stanowi artykuł opublikowany przed wojną w "Tygodniku Ilustrowanym" – "Felietonomania". W artykule tym Wyka objaśnia swój stosunek do gatunku, nieświadomie oświetlając późniejszą własną praktykę felietonistyczną. Część drugą, najobszerniejszą, zajmuje – po raz pierwszy zebrana w całości – "Szkoła krytyków", publikowana w "Odrodzeniu". Po likwidacji "Szkoły..." jeszcze na łamach tygodnika pojawiają się inne, efemeryczne rubryki: "Sprawy, książki, zaczepki". Ich zawartość prezentuje część trzecia książki. Czwarta – to obszerny felieton "Dedykacje, czyli salon literatury", jeden z ostatnich tekstów Wyki opublikowanych za życia autora. Jeżeli młodzieńczą "Felietonomanię" uznamy za wprowadzenie w felietonowe pasmo tej twórczości, to "Dedykacje..." wypadnie potraktować jako jego symboliczne zamknięcie. Po części czwartej następuje część piąta, nazwana tu "Appendiksem". Składa się na nią siedem krótkich felietonów publikowanych w "Przekroju" w 1945 roku.

[Universitas, 2014]