Wędrując, poznajemy świat, ludzi, a przede wszystkim samych siebie. Każde zdarzenie, spotkanie każdego Człowieka zmienia nas, odkrywając jeszcze jeden fragment naszej tajemnicy. Wielu z nas, zapominając, że wędrówka jest celem w samym sobie, nagromadziło po drodze tyle rzeczy, że musieli się zatrzymać i nie poszli dalej. Na przechodzących obok nich wędrowców patrzą z tęsknotą i - udawaną - wyższością spoza murów swoich warowni, w których dzień i noc czuwają, aby chronić swoje bogactwa.

[Wydawnictwo Esse, 2001]