W "Znaczeniu końca" Kermode bada zagadnienia czysto literackie, lecz podejmuje przy tym próbę powiązania fikcji ze zjawiskiem czasu i myśli apokaliptycznej. Fascynujące są rozważania autora na temat zabiegów zmierzających do narzucenia czasowi i historii jakiegoś wzorca. Osią wywodu Kermode'a jest stwierdzenie naturalnej skłonności człowieka do narzucania nieuporządkowanej rzeczywistości własnej miary czasu, przez co powstają użyteczne w codziennym życiu fikcje, mające swój początek, środek i koniec. 

[Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2010]