Muszę przyznać, że kiedy książka trafiła w moje ręce, odniosłam mylne wrażenie. Wydawało mi się, że taki wąski temat i zwierzenia w stylu: „woziłam arabskie księżniczki i teraz wam o tym opowiem” nie przyniosą nic dobrego. Tymczasem po lekturze, o historii Jayne Amelii Larson nie mogę powiedzieć ani jednego złego słowa.

Młoda dziewczyna, niedoszła aktorka, postanawia „tymczasowo” zostać szoferką. Trafia do elitarnej grupy szoferów-mężczyzn, którzy mają „obsłużyć” najbliższą wizytę saudyjskiej dziedziczki tronu w Los Angeles. Protokół jest szczegółowy i wymaga zaspokajania WSZELKICH kaprysów wszystkich członków królewskiej świty. Jayne Amelia obserwuje, czasem udaje jej się zadać pytanie. Widzi, że do Stanów przylatują seksbomby, której wcześniej swoje arabskie szaty pochowały głęboko w walizkach. Widzi kufry z pieniędzmi. Patrzy, jak zachowują się arabskie księżniczki.

Patrzy, i trochę niedowierza (sama jest Amerykanką, niedoszłą aktorką, której ledwo starcza na czynsz), a trochę rozumie, że jej klientki dopiero poza granicami swojego kraju mogą stać się sobą i choć trochę uniezależnić się od mężczyzn. Taki styl życia. Czy zupełnie inny od naszego, trzeba się zastanowić. Tematów do zastanowienia jest zresztą więcej. Książka jest ponadto świetnie napisana, przystępna, ma bardzo przyjemny ton. Może z niej naprawdę dużo wynieść.

Polecam.