Autor rozpoczyna fascynującą podróż poprzez labirynty arcydzieła Kubricka od scharakteryzowania twórczej metody reżysera, która - zgodnie z jego bogato uargumentowanym wywodem - polega na świadomym zakłócaniu mimetycznego porządku świata przedstawionego na rzecz w pełni celowego kształtowania autonomii dzieła sztuki. Bogata kultura muzyczna autora książki oraz rozległa erudycja umożliwiły wszechstronne oświetlenie nader skomplikowanych związków muzyki i obrazu w tym filmie, opis i wyjaśnienie semantycznych, emocjonalnych i stylistycznych funkcji jego muzycznej dramaturgii i jej kunsztownego splotu z wątkami fabularno-tematycznymi. Monografia jest wysoce oryginalną, odkrywczą i w pełni autorską propozycją lektury arcydzieła Kubricka.

[Wydawnictwo Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2006]