"Coś z dorosłego patrzącego na dziecko i coś z widzenia dziecka.
Czarne ziarna piasku znakomitej poezji i nieoczekiwanej tajemnicy zabaw na podwórku życia".
Małgorzata Baranowska

"O tak, bardzo jest do twarzy poezji Suski ze śmiercią. I jest to poezja do szczerego płaczu. Mógłbym te wiersze, pełne maestrii, czytać bez końca – całe życie".
Jarosław Klejnocki ("Lampa", Nr 3)

"Wiersze Dariusza Suski pokazują, że możliwe jest uprawianie na wskroś nowoczesnej i niejako aktualnej poezji, która nie jest tylko czczą zabawą czy grą estetyczną. Będąc poezją intelektualnie czy filozoficznie skomplikowaną, nie stawia jednak przed czytelnikiem niepotrzebnie skomplikowanych przeszkód".
Jarosław Klejnocki ("Polityka", 2004-06-15)

"Jak właściwie zdrobnić wyraz `śmierć`? I po co? Dariusz Suska w najnowszym tomie poezji `Cała w piachu` czyni to na wiele sposobów. Próbuje oswajać obszar zdarzeń nieodwracalnych i niezrozumiałych. Bezskutecznie, ale z konsekwencją i odwagą, które sprawiają, że nawet na zatopionym w zabawie dziecku dostrzega delikatne piętno zmierzchu".
Michał Olszewski ("Gazeta Wyborcza", 30-06-2004)

"Tym tomikiem Suska udowadnia, że jest jednym z najciekawszych poetów średniego pokolenia".
Paweł Soszyński ("City Magazine", 31-05-2004)

"Rymy, sugestywny rytm, zapadająca w pamięć melodia, kolokwializmy i zdrobnienia połączone z funeralną tematyką, czynią z wierszy Suski mroczne kołysanki, fascynujące bajeczki z dreszczykiem".
Agnieszka Wolny-Hamkało ("Exklusiv")

"Jego pisarstwo to coś w rodzaju lirycznego dziennika, który po pewnym czasie zaczyna się układać w formę autobiograficznej opowieści o dzieciństwie i latach chłopięcych, o świecie zamieszkanym przez cienie, ale przecież nadal zmysłowym i uderzająco realnym".
Piotr Śliwiński ("Res Publica Nowa")

[http://www.czarne.com.pl]