Książka "Indie i Europa: próba porozumienia na gruncie filozoficznym" jest znakomitym studium historyczno-porównawczym kontaktów Europy z Indiami i przynosi nowe spojrzenie na relacje między myślą Zachodu i Wschodu (Indii). Autor oparł swe przemyślenia i uwagi na wnikliwej analizie tekstów indyjskich i europejskich, od starożytności aż po czasy nowożytne. Dużo uwagi poświęcił recepcji myśli indyjskiej przez romantyków i myślicieli niemieckich połowy XIX wieku. Erudycja Autora w połączeniu z żywym stylem narracji sprawia, że lektura tomu staje się fascynującą przygodą intelektualną. Włączenie tej książki w nurt refleksji nad porównawczą historią obiegu idei będzie dla polskiego czytelnika ważnym wydarzeniem literacko-naukowym.


Wilhelm Halbfass (1940–2000), profesor filozofii indyjskiej na Uniwersytecie Pensylwanii. Studiował filozofię, indologię i filologię klasyczną; uzyskał doktorat z filozofii na Uniwersytecie w Getyndze; habilitował się z indologii na Uniwersytecie w Hamburgu. Początkowo wykładał na Uniwersytecie w Getyndze (1966–1970), następnie w Brock University (St. Catherines) w Kanadzie (1970–1972). Potem przeniósł się do Filadelfii na Uniwersytet Pensylwanii.

Specjalnością naukową W. Halbfassa w zakresie indologii były studia nad indyjską teorią „odpłaty za popełnione uczynki” (karman) i ponownych narodzin, zagadnienia etyki i rytualizmu w tradycji indyjskiej, największe jednak uznanie w nauce przyniosły mu studia porównawcze nad dziejami intelektualnych kontaktów między Indiami i Europą.

[Dialog, 2008]