W chwili gdy miał się pojawić Chrystus, którego czyny i słowa nieodwracalnie zmieniły oblicze starego świata, Palestyna, niewielki, uroczy kraj, kolebka ścisłego monoteizmu, znajduje się pod okupacją rzymską, stanowi jedynie odległą prowincję potężnego cesarstwa. Naród żydowski, pieczołowicie podtrzymujący własne tradycje, od wieków stawiający opór falom pogaństwa, z nadzieją oczekuje nadejścia Mesjasza i wyzwoliciela.

Tymczasem codzienne życie płynie tu jak przed setkami lat - ludzie zakładają rodziny, wychowują dzieci, budują domy, w pocie czoła zarabiają na chleb powszedni. Chłopi, rzemieślnicy i handlarze krzątają się wokół własnych spraw i obowiązków, płacąc podatki "Bogu i cesarzowi", w szabat modlą się w synagogach. Ziemskie życie Chrystusa jest nierozerwalnie związane z tradycją, prawami i obyczajami "narodu wybranego". W oparciu o dane biblijne, dzieła starożytnych historyków, badania naukowe i odkrycia archeologiczne Daniel-Rops kreśli panoramiczny obraz życia mieszkańców Palestyny na przełomie dwóch wielkich epok. Z ogromną erudycją omawia zarówno wielkie wydarzenia historyczne, polityczne, społeczne, zagadnienia kulturowe i religijne, jak i obyczaje oraz sprawy życia codziennego ludzi współczesnych Chrystusowi.


Henri Daniel-Rops (1901-1965) francuski historyk, powieściopisarz, eseista, poeta i krytyk literacki; członek Akademii Francuskiej; przedstawiciel humanizmu chrześcijańskiego. Od 1934 r. zajmował się głównie historią chrześcijaństwa i jego wpływów na kulturę europejską. Najważniejsze prace: "Od Abrahama do Chrystusa", "Dzieje Chrystusa" oraz ośmiotomowe dzieło pt. "L'historie de l'église du Christ".

[Wydawnictwo "Cyklady", 2001]