Zjawisko androginizmu w epoce uniformizacji płci domaga się naukowego potraktowania, ujęcia historycznego, które może okazać się niezmiernie przydatne w próbach interpretacji obyczajowości, dzieł sztuki oraz indywidualnych i zbiorowych zachowań ludzkich. Brak opracowań zagadnienia androginizmu dla epoki starożytnej stał się przyczyną podjęcia tego tematu przez autorkę w publikacji, którą oddajemy do rąk Czytelników.

Androginizm jako wyobrażona forma harmonijnej pełni, idea nieosiągalna dla dwupłciowej ludzkości, był obsesją człowieka, tęsknotą, która ujawniała się w różnych dziedzinach życia - w religii i filozofii, a przede wszystkim w sztuce. Tęsknota ta towarzyszyła człowiekowi chyba od początków jego świadomego istnienia, tkwiła w jego mentalności i choć z czasem zepchnięta do podświadomości - wpływała na rozwój ludzkiej kultury.

[Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej, 2003]