„Polska memuarystyka wzbogaciła się o dzieło wyjątkowej wartości. Autentyczne pamiętniki spisywane przez monarchów są rzadkością, a wspomnienia władcy, którego panowanie naznaczone jest dramatem państwa i osobistą tragedią stanowią na pewno wyjątek w pamiętnikarstwie światowym. Króla Stanisława Augusta, zarówno jako polityka i człowieka oceniano surowo, niezależnie od motywów, jakie za tymi bezwzględnymi opiniami stały. Ale czy były to opinie sprawiedliwe? Pytanie to zadajemy sobie od ponad 200 lat. Jestem przekonany, że lektura pierwszego, zasadniczo pełnego wydania pamiętników króla Stanisława Augusta, którą oddajemy do rąk czytelnika polskiego, pozwoli każdemu z nas podjąć próbę odpowiedzi na to pytanie.

prof. dr hab. Andrzej Rottermund, dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie


„Część opisująca lata 1764-1778 stanowi swoistą kronikę dziejów politycznych Rzeczypospolitej. Ich obraz nie jest, rzecz jasna, całkowicie bezstronny. Król prezentuje tu własną linię polityczną i zabiega przede wszystkim u potomności o zrozumienie swoich intencji, działań i stanowiska wobec wielkich wyzwań, zagrożeń i katastrof, przed którymi stanęła Polska za jego panowania. Czytelnik racje te podzieli lub nie, ale nie odmówi z pewnością królowi umiejętności przekonywania, klarowności argumentacji, emocjonalnego zaangażowania”. (Fragment recenzji naukowej)

dr hab. Piotr Ugniewski, Instytut Historii Uniwersytetu Warszawskiego


„Ta mikrohistoria pisana przez Stanisława Augusta ma określić sensowność jego bycia. Odpowiedź jest jednak nieuchwytna, wciąż nam się wymyka, ale jego starania i wysiłki nie mogą popaść w zapomnienie. Czytając »Pamiętniki«, będąc tu i teraz, nadajemy znaczenie przeszłości. Tradycja uzyskuje sens. Widzimy w niej wzorce, jak być w świecie. Dostrzegamy uniwersalne doświadczenia wpisane w ludzką kondycję”.

Tadeusz Zielniewicz, dyrektor Muzeum Łazienki Królewskie

[Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, 2013]