Użytkownik: rozarian 13.04.2009 20:35 napisał(a):
Odpowiedź na: Uważam, że "Przygoda dams... | nietka Czytalem tylko Sekret hiszpanskiej pensjonarki i troche sie zawiodlem.Na poczatku sposob narracji autora byl dla mnie nowoscia,ale potem bylo juz tylko gorzej.To tak jak z filmami,ktore zaczynaja sie od trzesienia ziemi. Jakos nie pale sie do poznania innych jego ksiazek.

Użytkownik: mayelka 13.04.2009 21:39 napisał(a):
Odpowiedź na: Uważam, że "Przygoda dams... | nietka W zupełności podzielam uczucia rozariana. Czytałam akurat tylko "Rok potopu", ale tytuł "Sekret hiszpańskiej pensjonarki" też by pasował:)
Styl najeżony pensjonarskimi sztuczkami, aż trudno uwierzyć, że autor to mężczyzna.
Również, nie bardzo miałabym ochotę sięgać po inne jego książki - ale coż- rzecz gustu.

Użytkownik: cinek777 22.04.2009 11:17 napisał(a):
Odpowiedź na: W zupełności podzielam uc... | mayelka A cóż to są te pensjonarskie sztuczki które nie przystoją mężczyznom?

Ze mną było akurat na odwrót - na początku styl był zaskakujący i ciężko było zrozumieć "co autor miał na myśli", co mnie odpychało od książki. A w miarę czytania okazało się, że im dalej, tym lepiej. Najpierw czytałem "Przygody fryzjera..." a później "Sekret hiszpańskiej pensjonarki" i obie książki mi się podobały. Jak ktoś lubi specyficzny, cyniczno-pythonowski humor, to będzie się czuł jak u siebie :]

Użytkownik: mayelka 05.05.2009 22:50 napisał(a):
Odpowiedź na: A cóż to są te pensjonars... | cinek777 To ja już tyle czasu do Biblionetki nie zaglądam?! Wstyd!!

Co do książki, czytałam ją już dość dawno, pozostało mi tylko wspomnienienie jakis omdleń, podchodów i poczucie straty czasu. Akurat bardzo lubię Monty Phytona, więc skoro ten "Fryzjer..." taki dobry, to może dam jeszcze szansę Mendozie ;)

Użytkownik: siedzaca LI 19.08.2010 19:09 napisał(a):
Odpowiedź na: A cóż to są te pensjonars... | cinek777 Właśnie za ten cyniczny humor i dystans do rzeczywistości, fabuły, narracji, oraz za "robienie sobie jaj" z czytelnika polubiłam tak bardzo Mendozę. Rzadko który autor potrafi sprawić że śmieję się choćby wewnętrznie a co dopiero powiedzieć by choć parę razy parsknąć śmiechem - Eduardo to potrafi. Może się nie zgodzicie ze mną - nie zdziwię się - ale coś w jego twórczości (miałam jak dotąd przyjemność przeczytać trylogię o detektywie lumpie [świetny niesympatycznie sympatyczny antybohater]: przygoda fryzjera... sekret pensjonarki... i oliwkowy labirynt) nasuwa mi na pamięć "Kongres futurologiczny" Lema - choć z futurologią nie ma nic wspólnego ale humor, zgryźliwa obserwacja naszej rzeczywistości i mentalności oraz ztosunek do budowania fabuły i czytelnika to dla mnie niewątpliwe podobieństwa.
Myślę że Mendoza może być trudny w odbiorze dla niektórych czytelników gdyż udając że opowiada nam historię kryminalno-detektywistyczną tak naprawdę podstawia nam krzywe zwierciadełko pod nos i pokazuje nasze cokolwiek szkaradne odbicia oraz rzeczywistości którą tworzymy, pytając niejako: śmiać się li czy płakać? Zdecydowanie lepiej śmiać - i czytać!

Użytkownik: anabe 22.04.2009 11:49 napisał(a):
Odpowiedź na: Uważam, że "Przygoda dams... | nietka Jeśli chodzi o Mendozę to czytałam tylko "Mauricio, czyli wybory". Zainteresowałam się tym autorem w ramach poznawania współczesnej literatury hiszpańskiej i jakoś nie czuję, żeby przeczytanie Mauricia zblizyło mnie do celu. Próbowałam czytać Jose Carlosa Somozę. Bez powodzenia. Słyszałam, że w Hiszpanii bardzo popularna jest Almudena Grandes, ale w Polsce ukazała się tylko "Lulu", podobno zupełnie nie reprezentatywna jeśli chodzi o twórczość tej pisarki. Czy któś może mi polecić coś hiszpańskiego?

Użytkownik: AnnRK 27.04.2009 15:33 napisał(a):
Odpowiedź na: Jeśli chodzi o Mendozę to... | anabe Może Historie z lewej ręki (Moncada Jesús)?

Użytkownik: kot kłopot 29.04.2009 08:00 napisał(a):
Odpowiedź na: Uważam, że "Przygoda dams... | nietka Eduardo Mendoza odwiedza Polskę. Spotkania odbędą się w Warszwie, Wrocławiu i Krakowie, będą zorganizowane w zwiąsku z wydaniem Niezwykłej podróży Pomponiusza Flatusa.

Cenię Mendozę za burzliwy obraz Barcelony XX wieku. W latach dziewiedziesiątych (Wybory Mauricio) bohaterowie niezdarnie miotają się w swoim życiu, daleko im do charyzmatycznych postaci budzącej się Barcelony początku XX wieku( Prawda w sprawie Savolty). W powieściach : Lekka komedia, Rok potopu zerkniemy na będące tłem powieści wydarzenia kolejnych dziesięcioleci.

Prawdę w sprawie Savolty- polecam i życzę powodzenia polowania w antykwariacie.

Użytkownik: pewex 12.07.2009 15:34 napisał(a):
Odpowiedź na: Uważam, że "Przygoda dams... | nietka Ciekawy wywiad z Eduardo Mendozą, w którym opowiada o książce "Niezwykła podróż Pomponiusza Flatusa" i stwierdza, że Dan Brown to ignorant!

http://lukaszstec.blox.pl/2009/07/Kosciol-traktowal-nas-jak-kryminalistow.html

Użytkownik: UzytkownikUsuniety08​252023075023 14.07.2011 18:56 napisał(a):
Odpowiedź na: Uważam, że "Przygoda dams... | nietka ja osobiscie lubie eduardo mendoza chociz przeczytalam tylko 2 jego ksiazki (do tej pory)bo nie umialam go znalesc w zadnej bibliotece :).