Warszawa literacka - twarze ludzi, których już nie ma, i adresy, które niekiedy, niby zapomniane, jednak w Warszawie przetrwały.

Może warto przypomnieć, gdzie w Warszawie mieszkał niski poeta Leśmian czy malował niepoddający się łatwo klasyfikacjom Witkacy.

Niektórzy wcale nie lubili Warszawy, jak Stanisław Przybyszewski, ale to miasto dało im namiastkę lepszego życia i poczucie względnej stabilizacji. Nie żyli długo, jak Zbigniew Uniłowski, ale barwnie i szczęśliwie, otoczeni blaskiem przedwojennych kawiarni. Spragnieni docenienia, jak Witold Gombrowicz, krytyczni w oczekiwaniu katastrofy wrześniowej, która miała nastąpić.

Autorkę inspirowały kobiety, jak Maria Dąbrowska, wieloletnia mieszkanka Warszawy. Ale i poznanianka z konieczności Kazimiera Iłłakowiczówna. Każdy z tych literatów zasługuje na uwagę i chwilę zamyślenia. Stąd Witold Gombrowicz obok Marii Ukniewskiej. Świat girlasek przedwojennych Warszawy i sceny szkolne z "Ferdydurke" mieszają się wieloma twarzami Zofii Nałkowskiej czy karierą Tadeusza Dołęgi-Mostowicza w Warszawie.

[Bellona, 2014]