Uśmiech Róży Thun na okładce jej książki autobiograficznej (Znak, 2014) nie jest przypadkowy. Kobieta ta ma prawo z pełną satysfakcją uśmiechać się do świata. Jej przeżycia zdecydowanie powinny były uzyskać form książkową i cieszę się, że tak się stało. Róża opowiada nam o swoim życiu lekko, z dużym dystansem, nie szczędząc ciekawych historii. Podróże, miłość, przywiązanie do tradycji, sympatia do rodzinnego kraju to tylko niektóre z rzeczy, jakie znajdziemy na ponad 300 stronach jej fascynującej historii. Nie szukajmy tu agitacji wyborczych czy wojenek politycznych, szukajmy opowieści o ciekawym życiu kobiety, która miała okazję doświadczyć naprawdę wielu przygód. Płakałam i śmiałam się na przemian.

Polecam wszystkim.