Wojciech Jagielski (ur. 1960) studiował dziennikarstwo i nauki polityczne. Od 1991 roku w „Gazecie Wyborczej”, wcześniej dziennikarz Polskiej Agencji Prasowej. Zrelacjonował większość najważniejszych wydarzeń z końca XX wieku: rozpad rosyjskiego imperium, załamanie się apartheidu w RPA, połączenie Hongkongu z Chinami, wojny, zamachy stanu, upadki dyktatorów w Kongu, Nigerii, Ruandzie, Burundi, Afganistanie, Kambodży, Indonezji, Sri Lance, byłych azjatyckich republikach ZSRR.

Opublikował „Modlitwę o deszcz” (2002 - o Afganistanie), nominowaną do nagrody NIKE; „Wieże z kamienia” (2004 - o Czeczeni), które ukazały się po włosku, w przygotowaniu przekład niderlandzki. Laureat wielu nagród, m.in. Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1996), im. Dariusza Fikusa (2002), im. ks. Józefa Tischnera (2003), Wydawców i Księgarzy Polskich (2005). „Dobre miejsce do umierania” (o Kaukazie), obecnie poprawione i uzupełnione, wydano po raz pierwszy w 1994 roku.


„Dla kaukaskich narodów przeszłość wciąż należy do teraźniejszości, ponieważ ich historii nigdy nie pozwolono się dopełnić. Przerywana najazdami i okupacjami, obcymi porządkami, kaukaska historia zamierała jak film zatrzymany w kadrze. Kiedy rozpadło się imperium Związku Radzieckiego, film ruszył znowu. Cały region stanął w ogniu, na Kaukazie Północnym niepodległość zaczęły ogłaszać poszczególne powiaty, a nawet wioski. Zaczęła się licytacja wolności. Czyżby Kaukaz był skazany na wojnę? Czyżby był zbyt mały, by pomieścić sto narodów?”

(fragment)


„Wojciech Jagielski ma cechę właściwą wielu reporterom, którzy zachowali skromność - ukazuje wielkie poprzez małe. Dzięki niemu wiemy, jak wyglądał gabinet Zwiada Gamsachurdii w chwilę po wybuchu buntu przeciw niemu, jak małpa August, zwierzę doświadczalne, uzyskała wolność dzięki zamieszkom w Suchumi, jak w Erewanie marznący z zimna poeta Rubik wrzuca powoli do pieca swą bibliotekę, ale przesuwa na koniec półki własne tomiki. Philip Roth nazywał podobne szczegóły palcami olbrzyma, bo lepią one obraz świata”.

Małgorzata Szejnert


„Pisarstwo Jagielskiego to świetna kontynuacja, doskonałe rozwinięcie i wzbogacenie wszystkiego, co najlepsze w polskim i europejskim reportażu”.

Ryszard Kapuściński

[W.A.B., 2005]