Witczak, komisarz stołecznej policji: detektyw, jazzman i samotnik w trudnej relacji z kobietą o mrocznej przeszłości. Tymański, policjant, wdowiec, nieustannie godzący skomplikowane życie rodzinne z zawodowym awansem. Cynowska, dziewczyna, która do policji przyszła z fundacji Itaka, gdzie po traumatycznych doświadczeniach poprzysięgła ścigać przestępców do upadłego. Prokurator Malicka, ambitna profesjonalistka, pełna ciepła mimo nieudanego związku z oficerem służb wewnętrznych.

Policjanci, ale też zwykli ludzie z problemami, muszą zmierzyć się z tajemniczą serią zbrodni. Próbują wyjaśnić sprawę znalezionych zwłok trzech mężczyzn, którzy giną w zadziwiających okolicznościach. Wikłają się przy tym w szereg niebezpiecznych wydarzeń, które kładą się cieniem również na ich prywatność.


"Dwa nowe, gorące nazwiska w świecie polskiego kryminału! Mateusz M. Lemberg, debiutujący autor, potrafi świetnie opowiadać. Jego powieść trzyma czytelnika w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, zaskakując niezwykłymi pomysłami. Komisarz Krzysztof Witczak zaś to najlepszy stołeczny detektyw, facet po przejściach, z pokręconym życiem osobistym, który swoje doświadczenia zawodowe i prywatne traumy odreagowuje, grając jazz. Bandziorów tropi bez wytchnienia – kiedy trzeba, jest bezwzględny i bezlitosny, a kiedy trzeba – wrażliwy, chociaż akurat tę cechę charakteru starannie ukrywa.
Świetna wiadomość jest taka, że pisarz zapowiada następne książki z tym samym bohaterem w roli głównej".

Leszek Bugajski, "Newsweek"


"Lemberg doskonale zna się na rzeczy. W jednakowym stopniu posiadł tajemnice i ludzi, i zwierząt. Te drugie odgrywają w »Zasłudze nocy« negatywną rolę, ale wiadomo, że najgorszym przedstawicielem fauny jest homo sapiens, istota bezgranicznie zła, lecz i pełna słabości, które na wszelkie sposoby można wykorzystać przeciwko niej. Troje bohaterów, warszawskich policjantów, boleśnie doświadczy tego na własnej skórze. Świetny, dojrzały debiut".

Marta Mizuro, "Zwierciadło"


Mateusz M. Lemberg – rocznik 1971, humanista, ukończył studia medyczno-weterynaryjne, jednak nie narzeka, debiutując znalazł się w doborowym towarzystwie piszących lekarzy: Arthura Conan Doyle’a czy Jamesa Herriota. Zanim zaczął pisać, amatorsko realizował filmy, odbył podróż na Wschód, rysował też komiksy. Zarabia na życie jako lekarz, uwielbia koty, dobre książki, Hiszpanię i Szwecję.

[Prószyński i S-ka, 2014]