"Pan Wenus" opisuje duszę dość osobliwej młodej pany. Proszę, byście zechcieli potraktować tę książkę jak anatomię. Ci, którzy szukają w literaturze jedynie subtelności pięknego stylu, niech lepiej do niej nie zaglądają. Lecz książki, które darzą uznaniem, zostaną może od dawna zapomniane, gdy ta budzić jeszcze będzie gwałtowne wzruszenie, jakie w umysłach dociekliwych wywołuje spektakl rzadko spotykanej perwersji.

Maurice Barrès

[Czytelnik, Warszawa 1980]