"Potulna" to niebanalna opowieść o miłości i ludzkim cierpieniu. Dostojewski ukazał tragiczne losy kobiety i mężczyzny, którzy połączyli swoje życie sakramentem małżeńskim. Jednak małżeństwo to było z gruntu złe, ponieważ nie opierało się na obustronnej miłości, ale na chorych ambicjach męża. Czterdziestoletni mężczyzna wybrał młodą, niespełna szesnastoletnią dziewczynę na żonę, mniemając, że będzie mu nią łatwo kierować. Traktując żonę jako swoją prywatną własność stworzył jej piekło psychiczne na ziemi. Potulna początkowo pragnęła być przyjaciółką i partnerką swojego męża. Jednak charakter mężczyzny wykluczał możliwość jakiegokolwiek dialogu, ponieważ szczerą rozmowę z żoną traktował jako ujmę na swoim honorze. Od żony wymagał jedynie szczerego i bezwzględnego uwielbienia. Takie rozumienie pojęcia dialogu przez bohatera doprowadziło kobietę i mężczyznę do samotności we dwoje.

"Potulna" jest wzruszającym opowiadaniem o ludziach, którzy nie potrafili ze sobą rozmawiać. Właśnie dialog stanowi istotę prawdziwego życia. Brak dialogu oznacza tak naprawdę śmierć.

Przebudzenie głównego bohatera nastąpiło za późno, zza maski kata i oprawcy żony wyłonił się nieszczęśliwy człowiek… jednak wówczas nie było już czasu na rozmowę.