Polecam wam tę książkę, ukazującą wizję alternatywnej Polski Ludowej, gdzie miejsce akcji, Warszawa, jest zamienione w jedną kupę gruzów, czego symbolem jest zaniedbany Pałac Kultury i Nauki i ludzie - nieufni, zgorzkniali i akceptujący już w pełni, bezwarunkowo system, który nimi rządzi, nawet opozycja, która chociaż istnieje, de facto nie robi już nic, ponieważ, tak jak wszyscy Polacy, straciła nadzieję na stworzenie prawdziwej, demokratycznej Polski. Użyłem tu słowa "alternatywna", gdyż nie sposób dociec, kiedy akcja tej powieści bez żadnych rozdziałów, pisanej od deski do deski jednym ciągiem, jest umiejscowiona - może być to rok 1979 (czyli w czasie powstawania "Małej apokalipsy"), równie dobrze może być to 22 lipca 1999 roku(czyli wówczas niedaleka przyszłość - na taką datę wskazuje jeden z transparentów na paradzie, jakich w Warszawie jest bez liku), a także rok 1984 - czy to nawiązanie do Orwella (???). W każdym razie ta powieść również ukazuje upadek systemu, jednocześnie niezapowiadający nastania "nowego porządku", gdyż Polska w powieści prawdopodobnie zostanie niedługo włączona w skład ZSRR (Polska jest priorytetowym kandydatem do stania się częścią Związku Sowieckiego, jak wskazują tytuły gazet rozdawanych na ulicach stolicy), co może oznaczać upadek polskich cech, które pomogły odzyskać niepodległość, czyli szlachetności, odwagi, dumy i patriotyzmu. To tyle, cóż, pozostaje Wam tylko przeczytać to wspaniałe, niekonwencjonalne dzieło.