Z myślą o synach wzięłam z Podaja książki Anny Świrszczyńskiej (tej, którą do tej pory znałam tylko jako autorkę mocno babskiej poezji). Młodszemu chciałam przeczytać „Jak Krak zbudował Kraków” i „Za czasów Piasta”. Starszemu chciałam podsunąć „Arkonę, gród Świętowita” (choć przeczytawszy myślę, że może na nią jeszcze poczekać).
A tu miła niespodzianka. Już okładki przemawiają znanym mi doskonale stylem ilustracji Marii Orłowskiej –Gabryś. Ileż pocztówek w kolekcji, zbieranych jeszcze przez mamę ... !

Styl tej artystki jest bardzo charakterystyczny. Wpisuje się w nurt inspirowanych motywami ludowymi, bardzo barwnych dzieł z epoki art deco. Przypomina mi drzeworyty Władysława Skoczylasa albo grafiki Zofii Stryjeńskiej. Takie są właśnie kartki świąteczne autorstwa Orłowskiej –Gabryś. Wesołe, roześmiane, radością postaci w strojach ludowych bawiących się w śmigus dyngus. Kolorowe od palm i koszyczków z pisankami i święconym.
Jest też inny trochę styl ilustracji, jak w książce” Bajarka opowiada”. Tam grafiki są realistyczne i gęste od szczegółów, ale baśniowe i fantazyjnie bogate zarazem. Te ilustracje może obecnie wydają się już trochę niedzisiejsze, ale dla mnie to sentymentalna podróż na karty książek z dzieciństwa.