Debiut książkowy jednego z czołowych krytyków młodego pokolenia jest zbiorem esejów o drogach i losach współczesnej polskiej prozy, podporządkowanym jednolitej koncepcji myślowej i jednolitemu systemowi sądów wartościujących. Formułując swoje diagnozy Burek opiera się na bogatym materiale literackim, głównie z ostatniego dziesięciolecia, i analizuje dzieła kilku pokoleń prozaików współczesnych - od Parnickiego i Putramenta po debiutantów z ostatnich lat. Książka napisana żywo, błyskotliwym stylem, pełna werwy polemicznej.

[Czytelnik, Warszawa 1971]