Żeby wydać tę książkę Matkowski musiał pokonać sporo trudności. W latach 80. jego książek nie chciano wydawać w Polsce, więc wydawał je we Francji w wydawnictwie, przez które przewinęły się książki m.in. Lema, Gombrowicza czy Schultza.

Praca nad Myszą trwała 15 lat, ale opłacało się poświęcić jej tyle czasu. Książka nie zmusza do szczególnie wzmożonego myślenia, ale unaocznia otaczający nas świat, codzienne życie. W tym wypadku życie Myszy i Niedźwiedzia, którzy są parą. Jak to w życiu czasem jest smutno, czasem zabawnie. Książka momentami naiwna, ale budząca uśmiech i pozwalająca zobaczyć w niej samego siebie i swoich bliskich. Były momenty, które rozśmieszyły mnie do łez, a do tego to bajkowe zakończenie...

Mała życiowa próbka twórczości Matkowskiego:

"Mysza dziś zła, bo przed okresem. Mysz jak ma okres, to chodzi w wielkich majtkach z podpaską, aż ją zarzuca na boki. A przedtem jest zła jak osa i Niedźwiedź chodzi na paluszkach, bo wie, że lepiej nie podpaść myszy przed okresem. Najwyżej tylko poprosi potulnie:

- Niech Mysza nie będzie zgryźliwym gryzoniem.
- Cicho, ty wołku zbożowy!
- Do mnie tak? Do intelektualisty? - zapytał Niedźwiedź żałośnie i odszedł.
A mysza się tłukła po kuchni (...) i mruczała zła, pod wąsem:
- Przeszkadzają i przeszkadzają."

Krótkim historyjkom towarzyszą zabawne ilustracje Ewy Gdowiok. Jest to faktycznie bajka nie dla dzieci - ale lekka, łatwa i przyjemna.