Elżbieta I zyskała sławę największego władcy Anglii. Jej panowanie stało się przedmiotem niezliczonych opracowań. Ta książka jako jedna z nielicznych pokazuje nie jaką królową była, lecz jak nią została.

Osierocona, zaniedbywana dziewczynka, od dzieciństwa przeświadczona, że kiedyś zasiądzie na tronie. Kobieta w świecie mężczyzn, przekonana, że jej przeznaczeniem jest rządzić, obdarzona przenikliwą inteligencją, namiętna i zmysłowa, która do śmierci pozostała - jak sama twierdziła - dziewicą.

Miała trzy lata, gdy jej matka została stracona na rozkaz ojca, Henryka VIII. Była dziedziczką Anglii, lecz uznano ją za bękarta i wydziedziczono. Urodziła się księżniczką, lecz została oskarżona o zdradę i znalazła się o włos od egzekucji.

W labiryncie spisków i intryg, od których roiło się na dworze, młodziutka Elżbieta mogła polegać tylko na sobie. Musiała nuczyć się zręcznie lawirować pomiędzy potencjalnymi sojusznikami a zawziętymi wrogami. I nie ufać nikomu w swym dążeniu do tronu.

Trzymająca w napięciu książka śledzi losy młodej Elżbiety - od narodzin w 1533 roku do koronacji w roku 1558. Rekonstruuje niebezpieczeństwa, na jakie była narażona: niełaskę, odsunięcie od tronu, śmiertelną groźbę, jaką sprowadziło na nią podejrzenie o spisek przeciwko królowej Marii i przesłuchania, podczas których zręcznie wybroniła się przed katowskim toporem.

Z kronik, dzienników, listów, zeznań wyłania się świat dojrzewającej księżniczki, splendoru i zasadzek dworskiego życia. Ryzyko, jakie podejmowała każdego dnia, wykuło charakter niezwykłej kobiety. Frapująca opowieść o jej burzliwej, niemal nieprawdopodobnej drodze na tron to historia narodzin królowej.

[Amber, 2008]