"Wołanie z końca Świata" opowiada o mądrości... O prostej mądrości ludów zdawałoby się prymitywnych, ale w tej prymitywnej prostocie jest niesamowicie głęboka prawda o świecie, ludziach, wierzeniach i innych rzeczach, które wydają się bardzo proste - o ile ich nie komplikujemy.

Autorka opowiada o swojej wędrówce przez gorące pustynie i busz Australii, którą odbyła z aborygeńskim plemieniem, nazywającym siebie Ludźmi Prawdziwymi. Podczas tej podróży odkrywamy razem z autorką, że ci ludzie mają głęboką wiedzę o otaczającym nas świecie, posiadają zdolności, które zanikły pośród zwykłych ludzi, są niesamowicie otwarci i mądrzy w najprostszy z możliwych sposobów. Nie komplikują niepotrzebnie życia. Posiadają zdolność niesamowitej wręcz akceptacji i zrozumienia otaczającego świata, jak i każdej jednostki ludzkiej.

Czytając tę książkę, odbywamy wędrówkę nie tylko po australijskim interiorze, lecz także poznajemy prostotę mądrości zawartej w kulturze Aborygenów.

Polecam gorąco lekturę tej książki. Wywarła na mnie takie wrażenie, że miałem ochotę znaleźć się tam choćby na chwilę i poczuć całą atmosferę dzikich zakątków Australii.