„Opowieści Koranu” mają ukazać to, co jest najważniejsze w Świętej Księdze, w sposób w miarę uporządkowany, a więc zupełnie inaczej niż to ma miejsce w oryginalnym tekście koranicznym. Starałem się uporządkować treść Koranu według dwóch zasad.

Pierwszą osią opowieści jest życiorys Mahometa, drugą zaś są dzieje wiary w Boga – Allaha – ukazane na przykładzie wielkich postaci „Koranu”, jakimi byli prorocy od Adama do Jezusa. […]

Zawarte w drugiej części książki opowieści o losach proroków zostały poszerzone o narrację, jaką można znaleźć w tradycyjnych muzułmańskich kisas al-anbija: dziejach proroków. Opowieści tu cytowane zaczerpnąłem więc nie tylko z tekstu „Koranu”, ale również z trzech dzieł klasyki muzułmańskiej: „Kronik” At-Tabariego, „Historii” Ibn Kasira oraz „Wielkiej Encyklopedii” An-Nuwajriego*.


---
* Janusz Danecki, „Wstęp”, w: „Opowieści Koranu”, Nasza księgarnia, 1991, s. 9-10.