[...] teraz, w ostatnich latach XX wieku, możemy badać Kosmos takimi sposobami, jakimi rasa ludzka nigdy przedtem nie dysponowała. Posiadamy teleskopy o niespotykanej dotąd sile, przez które potrafimy nie tylko obserwować gwiazdy i galaktyki, lecz także wykryć emitowane przez nie promieniowanie radiowe i cieplne. Ponadto, wysyłając w przestrzeń okołoziemską sztuczne satelity, możemy obserwować niewidoczne z powierzchni Ziemi promieniowanie krótkofalowe, w tym także rentgenowskie. Dzięki satelitom możemy badać także planety i ich księżyce w stopniu, o jakim nawet nie śniło się astronomom z początku XX wieku.

Niniejsza książka opisuje zdumiewające wyniki wszystkich tego rodzaju obserwacji i przedstawia ekscytujące teorie powstałe na ich podstawie. Człowiek z bliska bada planety, wnikliwie obserwuje Słońce i gwiazdy, analizując mechanizmy ich świecenia, a także odgaduje, jak się narodziły i w jaki sposób umierają. Przekonaliśmy się też, jak naprawdę rozległy jest Wszechświat, odkrywając, że kosmiczne wyspy galaktyk to wielkie skupiska gwiazd, pyłu i gazu, przeżywające gigantyczne eksplozje i zderzenia. Domyśliliśmy się nawet tego, jak powstał cały Wszechświat i jaki może być jego koniec. Wszystko to razem składa się na wielowątkową, fascynującą opowieść*.



---
* Colin A. Ronan, "Wszechświat", tłum. Hanna Turczyn-Zalewska, wyd. Świat Książki, 1996, s. 7.