Kto jest głównym bohaterem? Czy jest w tym jakiś wątek przewodni? Takie i inne pytania z pewnością zada sobie czytelnik „Małego światka”. Jak dowiadujemy się z drugiej części tytułu, akcja toczy się w typowej dla angielskiego pisarza scenerii. Nie rozczarują się więc wierni czytelnicy powieści akademickiej - podobnie jak inni. Autor daje nam poczuć atmosferę typową dla kręgów akademickich, jednocześnie wplatając do treści wątek romantyczny, pogoń młodego McGarrigle'a za wybranką serca.

Przez powieść przewija się mnóstwo intrygujących, dobrze skonstruowanych postaci. Żeby nie zdradzić treści, przywołam tylko kilka. Moris Zapp to amerykański profesor jeżdżący na konferencje i dający wykłady na całym świecie, Persse McGarrigle – młody wykładowca irlandzki opętany manią szukania jednej dziewczyny na całym świecie oraz Phillip Swallow – szacowny profesor uniwersytetu w Rummidge, który jednak gotów jest rzucić żonę po tym, jak spotyka swoją przelotną miłość.

Nie brakuje zarówno intrygi, jak i seksu, a wszystko toczy się wokół „zjawiska” konferencji.

Konferencja według autora to tylko z wierzchu inteligentna dyskusja i odczyty, a tak naprawdę jest to pretekst do posmakowania życia na koszt innych. David Lodge serwuje nam sporą dozę wywodów intelektualnych, które jednak okraszone humorem dają się łatwo przyswoić. Nie brakuje jak zwykle odnośników w postaci tytułów znanych utworów literackich.

Fabuła i akcja są przemyślane i umiejętnie skonstruowane, jedynie do środkowej części utworu można mieć pewne zastrzeżenia. Autor zastosował tu nad wyraz uciążliwą metodę podawania szczątkowych informacji o różnych bohaterach; z pewnością przyspiesza to akcję, jednak zmusza czytelnika do bardziej uważnego śledzenia losów postaci. Podobnie zakończenie może się co niektórym nie spodobać, a to z racji zbyt dużego podobieństwa do powieści Danielle Steel.

Mimo tych kilku niedoskonałości uważam jednak, że powieść ta przypadnie do gustu wielu czytelnikom, nie tylko wielbicielom powieści akademickich, do których sam należę.