Zawsze, kiedy czytam książki Kornela Makuszyńskiego, zastanawiam się, jaki byłby świat, gdyby nie II wojna światowa. Czy umielibyśmy sobie bardziej ufać i pomagać? Jaka w końcu wyglądałaby nasza ojczyzna w czasach, kiedy mieli ją tworzyć tak wspaniali młodzi ludzie, opisywani przez Autora w niejednej książce?

Pytania te pozostają bez odpowiedzi. Została tylko pamięć o czasach międzywojennych. Może nie wspaniałych, ale na pewno innych.

O tych czasach i tamtych ludziach opowiada "List z tamtego świata".

Tytułowy list, który okazał się prawdziwym "darem niebios", został odnaleziony przez rodzinę Mościrzeckich, a napisany przez ich prapradziadka Apolinarego Mościrzeckiego, rejenta i awanturnika.

Opowieść niepozbawiona humoru, życiowej prawdy, miłości ani zagadki detyktywistycznej.

Książka uczy nas, że słynne przysłowie "pieniądze szczęścia nie dają" było i nadal jest aktualne. Liczy się naprawdę coś innego. Tego musiał się nauczyć pan dworu, najbogatszy, wzbudzający odrazę Wojciech Mościrzecki.

Mimo że wszystko kończy się dobrze, warto zastanowić się nad głębszym sensem tej książki. Szczególnie, że jej wydanie powinno było nastąpić w grudniu 1939, a mimo tego, że cały świat tamtych ludzi legł w gruzach, została wydana - ale dopiero w 1946 roku.