Antonis Samarakis, jeden z najwybitniejszych pisarzy greckich, urodzony w Atenach w 1919 roku, jest z zawodu prawnikiem, który karierę urzędniczą rozpoczął w Ministerstwie Pracy w latach trzydziestych. Podczas drugiej wojny światowej należał do opozycji antyhitlerowskiej; aresztowany w czerwcu 1944 przez nazistów i skazany na śmierć, zdołał po licznych perypetiach zbiec z więzienia. Po wojnie - jako wyższy funkcjonariusz Międzynarodowej Organizacji Pracy działający z ramienia komitetu do spraw emigracyjnych - zwiedził szereg krajów Europy, Afryki i obu Ameryk. W literaturze debiutował tomem opowiadań w roku 1954. Wśród książek Samarakisa (wydanych w przekładach na ponad trzydzieści języków świata) największy rozgłos zdobyła powieść "Pęknięcie", odznaczona Nagrodą Dwunastu (grecki odpowiednik Prix Goncourt), a we Francji - nagrodą za najlepszą z tłumaczonych w roku 1970 powieści kryminalnych.

Ale "Pęknięcie", mimo że czyta się jak kryminał, nie jest tylko powieścią sensacyjną. Daje wstrząsający w swej wymowie obraz rzeczywistości greckiej w okresie panowania junty "czarnych pułkowników", choć autor ze względów politycznych zmuszony był zrezygnować z wszelkich realiów: akcja rozgrywa się w kraju nie nazwanym, niemal anonimowym, bohaterowie pozbawieni są nazwisk...

[Czytelnik, 1978]