W sierpniu 1942 roku Hitler zarządził, aby wszystkie instytucje państwowe pomagały Himmlerowi w zwalczaniu zbrojnego ruchu oporu na okupowanych terenach Europy i ZSRR. Dyrektywa o "zwalczaniu bandytyzmu" stała się odtąd trzecim filarem zbrodniczego systemu III Rzeszy - obok ludobójstwa oraz pracy niewolniczej.

Książka będąca owocem wieloletniej pracy i poszukiwań autora poświęcona jest właśnie tym działaniom przeciwpartyzanckim SS i zwalczaniu zbrojnego podziemia. W walce tej nie miały zastosowania żadne konwencje, a pacyfikację - także powstań w gettach - prowadzono okrutnie i bezlitośnie. Dokonywały tego przede wszystkim jednostki Waffen SS. Autor burzy powstały po wojnie mit, jakoby brutalne i okrutne były tylko siły policyjne Niemiec, a nie Waffen SS, udowadnia też, że Himmler był sprawczą siłą wielu ludobójczych akcji. Poświęca także wiele miejsca tzw. zwykłym Niemcom i ich stosunkowi do tych działań.

[Bellona, 2008]