Hiszpania po wojnie domowej. Manuel Tur, Andreu Ramallo i inni pacjenci sanatorium przeciwgruźliczego przeżywają – każdy na swój sposób – cierpienia spowodowane chorobą, doświadczają rozterek dojrzewania („między morzem zeszłego lata a morzem tego popołudnia zdarzyło się, że już nie jesteś chłopcem”), pasują się z Bogiem. Historia rozpisana na kilka głosów tworzy polifoniczny dramat o kondycji ludzkiej, przedstawiony językiem surowej, a zarazem niezwykle subtelnej liryki.

Adaptacja powieści (w reżyserii Augustina Villarongi) zdobyła nagrodę na festiwalu filmowym w Berlinie w 2000 roku.

Blai Bonet (urodzony na Majorce w 1926) poza swoją działalnością krytyka sztuki i dziennikarza opublikował także, między innymi, tomiki wierszy "Quatre poemes de Setmana Santa" (1950), "Tantre el coral i l’espiga" (1952), "Cant espiritual" (1953) i "L’Evangeli segons un de tants" (1967).

Jego pierwsza powieść, "Morze", napisana w latach 1947-48, w sanatorium w Caubet, została wydana dopiero dziesięć lat później. Potem ukazały się także: "Haceldama" (1959), "Judas i la primavera" (1963) i "Mister Evasió" (1969).

[www.rebis.com.pl]