"Czas diabła" to dzieje grupy nędzarzy-wygnańców, którzy wiozą z sobą ze wschodu na zachód tragiczne wspomnienia, lęki i konflikty wyniesione z wielonarodowych i wielokulturowych kresów południowo-wschodnich. Wciąż żywa jest wśród nich pamięć pomordowanych, nieustannie towarzyszą im duchy przodków.

W powieści przenikają się światy żywych i umarłych, fantazja miesza się z rzeczywistością, piękno świata - z okrucieństwem i barbarzyństwem epoki. Obrazoburcze wątki przeplatają się z subtelną duchowością i głębią przeżyć, a całkowicie zmitologizowana świadomość repatriantów - z irracjonalnością i baśniowością wydarzeń. Niezwykle oryginalne i odkrywczo zostało zarysowane pomieszanie rytuałów politcznych i religijnych, mityngów i procesji, wodzów socjalizmu i wszystkich świętych.

[Zysk i S-ka, 1999]