Tą książką ma tryumfalnie wkroczyć do Polski pisarz, którym zaczytuje się świat anglo-saski na obu półkulach. Locke jest tłomaczony na różne języki. Ci z czytelników, którzy byli w Rosji, pamiętają zapewne, że nie było jednej książki Locke'a, której by nie tłomaczono na rosyjski; dziełami Locke'a zaczytywała się cała Rosja.

Subtelny, prosty i pozbawiony afektacji język, którym Locke pisze, działa na czytelnika orzeźwiająco, a duch książki, owa piękna, łagodna, wzruszająca humanitarność, mądrość książki i jej dowcip, wywierają wrażenie niezatarte. Książki jego pamięta się długie lata.

[Rój, 1928]