Zuzanna, nauczycielka plastyki, przeżywa trudny okres. Bezrobotny mąż odchodzi nie wiadomo dokąd, córka wybiera spokojny kąt i dobre obiadki u babci, a na dodatek rozpoczyna się nowy rok szkolny. A w szkole kochane koleżanki, dyrektorka, uczniowie i ich rodzice dają jej do wiwatu. Ale Zuzanna się nie poddaje. Czynnie uczestniczy w życiu szkolnym. Oryginalnymi lekcjami stara się zyskać opinię twórczej nauczycielki i sympatię uczniów. Udziela się też społecznie po pracy i udaje jej się nawet złapać przestępcę na gorącym uczynku, dzięki czemu staje się popularną postacią telewizyjną.

Powieść jest napisana doskonałym, żywym językiem. Z humorem i satyrycznym zacięciem autorka przedstawiła różne środowiska: nauczycieli, dziennikarzy, lekarzy, policjantów.


"Główna bohaterka jest nosicielką typowo polskich cech: po trosze katoliczka, po trosze feministka, subtelna i wrażliwa, ale mimo to doskonale radzi sobie w życiu i wie, z której strony wiatr wieje..."
Fragment recenzji Wioletty Witak

[Wydawnictwo Philip Wilson, 2008]