Użytkownik: WBrzoskwinia 31.07.2008 17:37 napisał(a):
Odpowiedź na: Powieść Hugo jest hołdem ... | szahnamee Ludzie! Co się tu dzieje? Przed chwilą "Rozmowa mistrz Polikarpa...", teraz to... Czy to jest jakaś planowa inwazja średniowiecznej tematyki w Biblionetce? Tego wszystkiego, co takie trudne, takie obce, takie nudne i takie nieaktualne, że na okrągło dostaje jedynki?
Jeśli tak, to ja się podpisuję i przyłączam.

Użytkownik: szahnamee 01.08.2008 10:49 napisał(a):
Odpowiedź na: Ludzie! Co się tu dzieje?... | WBrzoskwinia Spokojnie. Hugo to trochę dalej niż średniowiecze(to już romantyzm). I na pewno nie można powiedzieć, że nieaktualne, bo opisywane przez niego historie spokojnie można uwspółcześnić o nasze realia, a reszta będzie się zgadzać. I z tego, co zauważyłam ta książka nie ma jedynki tylko 4 z groszami. To całkiem dobra książka, chociaż wymaga wysiłku od czytelnika, ale na tym przecież polega czytanie...

Użytkownik: WBrzoskwinia 08.08.2008 18:41 napisał(a):
Odpowiedź na: Spokojnie. Hugo to trochę... | szahnamee Jak to "spokojnie"? Przecież jednoznacznie mowa o średniowiecznej tematyce, a nie że Hugo to średniowiecze! Co zaś do średniej cztery dla "Katedry...", to pewnie ma związek z faktem, że "Katedra..." (m.in. nie należąc do lektur szkolnych) widać nie jest czytana przez takich, którym wystarczy, że rzecz się dzieje w średniowieczu, by uznać ją za nieaktualną. Tu moja wina: trzeba mi było te wszystkie hasła typu "nieaktualne" napisać w cudzysłowach, wtedy byłoby jasne, jak mam je na myśli.
A poważniej: zastanawiam się, jak to jest z tym wysiłkiem. Mnie się czytało bez wysiłku. Czy i na ile zależy to od nastawienia, a na ile od samej konstrukcji? Czy może raczej od tego, że na tyle rzadko stykamy się z tego rodzaju dygresyjnymi konstrukcjami, jaką są główne książki Hugo? Nieprzyzwyczajenie stwarza barierę? Dla mnie to nie bariera, tu akurat dygresje były bodaj bardziej interesujące, niż cała reszta, a we względnej równowadze między jednym a drugim czytało mi się "Nędzników". Co oczywiście nie znaczy, że rzecz ma wartość mniejszą czy większą zależnie od wysiłku, przeciwnie: ma ją tak czy owak, i to dużą.
A po trzecie: że jest w niejednej sferze aktualna, to fakt. Skoro tak, to chociaż robi się takie rzeczy, więc niby można, ale uwspółcześniania ona nie wymaga (jeśli uznać, że wymaga, to rodzą się pytania: dlaczego tak uznać i po co uwspółcześniać?). Można, ale lepiej nie. Problem w tym, że na ogół uwspółcześnianie psuje, spłyca, a co najmniej zmienia rozkład akcentów, więc to już jest nie to. Krótko mówiąc: "uwspółcześniacze" na ogół paprzą to, co uwspółcześniają. Wyjątki potwierdzają regułę, ale to są specyficzne wyjątki, których istotą nie jest uwspółcześnienie, tylko współczesne przedstawienie tego samego problemu, wyjściowo inspirowane starszym dziełem. Wtedy bywa, że wychodzą z tego rzeczy znakomite (przykładowo "West Side Story").
No i jednak po czwarte: obawiam się, że należymy do może jeszcze sporej, ale wymierającej grupy mastodontów, skoro uważamy, że czytanie polega m.in. na wysiłku, względnie że wysiłek przy czytaniu nam nie przeszkadza. W Biblionetce jest moc tekstów, z których wprost wynika, że właśnie przeciwnie: jeśli coś się nie czyta łatwo, gładko, jeśli coś stwarza jakąkolwiek trudność, to automatycznie jest złe, do niczego, głupie, nudne, bezwartościowe itp. M.in. dlatego ten tekst o "Katedrze..." był cennym i miłym zaskoczeniem, podobnie jak o wspomnianej "Rozmowie...".